De eerste week op Bali
Blijf op de hoogte en volg Shirley
31 Oktober 2014 | Indonesië, Ubud
Lieve allemaal,
Selamat Pagi! (Voor jullie goede morgen)
Zoals vele van jullie al weten ben ik op 23 oktober 2014 vertrokken naar Bali om hier mijn grote avontuur aan te gaan, namelijk; Een onderzoek doen op een school voor kinderen met een verstandelijke beperking. Ik zal dit onderzoek samen met Betty gaan doen. Betty studeert ook socialwork maar dan maatschappelijk werk en dienstverlening. De stichting waar wij ons onderzoek voor zullen doen heet Sjaki-Tari-Us en is een school voor kinderen met een verstandelijke beperking.
Stichting Sjaki-Tari-Us is opgericht om kinderen met een verstandelijke beperking te ondersteunen en begeleiden in hun ontwikkeling en deelname aan de samenleving onder het motto:
‘Niet minder, maar anders begaafd!’
De oprichters van de stichting, Thijs van Harte en Karin Leithuijser coördineren de stichting vanuit Nederland. De leerkrachten zijn Balinese leerkrachten die zorg dragen voor de dagelijkse gang van zaken. Westerse stagiaires en vrijwilligers zijn ook werkzaam binnen deze stichting en ondersteunen tijdens lessen en andere activiteiten.
zo,nu zijn jullie een beetje op de hoogte voor welke stichting ik werk en wat het precies inhoud:).
23 oktober 2014.
Nadat we een paar traantjes hadden weg gepinkt op schiphol en allemaal lieve mensen ons kwamen uitzwaaien was het dan eindelijk zover. Betty en ik vertrokken naar het mooie Bali. Het vliegen is ons reuze mee gevallen, dit ging nog best snel. Wij hadden mazzel want er kwam niemand naast ons zitten dus hadden Betty en ik een stoel tussen ons in die vrij was dus konden wij iets relaxter zitten! nice.nice.nice! Helaas heb ik niet echt kunnen slapen in het vliegtuig maar ondanks dat waren wij ook zomaar op Singapore. Na daar even te hebben moeten wachten zijn we weer in het vliegtuig gestapt en richting Den pasar gevlogen.(Airport op Bali) Eenmaal aangekomen op het vliegveld werden wij opgehaald met een taxi die ons naar ons verblijf heeft gebracht. Overigens erg vriendelijke chauffeurs. (Ze waren met zijn tweeën.)
Eenmaal in de accommodatie hebben wij eerst alles in Betty haar kamer bekeken en daarna in de mijne. Betty ontdekte in mijn kamer al snel een heel groot beest. Al snel kwamen wij er achter dat dit een kakkerlak was. (en grooooot!!!) Betty stelde voor of ik bij haar kwam slapen want ik zag het niet echt zitten om een huisdiertje te hebben. Helaas duurde het niet lang maar constateerde we ook bij Betty een reusachtige kakkerlak. Je begrijpt het natuurlijk al.... Betty en ik hebben geen oog dicht gedaan. We waren zo moe van de reis en wilde lekker gaan slapen maar helaas moest dit vriendje ons ook lastigvallen. We bleven positief door tegen elkaar te zeggen dat we op Bali zijn en dat dit in Azie veel voorkomt.
De volgende dag zijn we er te voet op uitgetrokken om de boel een beetje te verkennen. Wennen aan de temperatuur was één ding zeker.... goh wat hadden wij het warm. 's middags kwam Julian onze coördinator langs om praktische zaken te regelen. (indonesisch telefoon nummer, regelen van een scooter etc.) We vertelden Julian dat we kakkerlakken hadden geconstateerd. Hij gaf aan dat dit op Bali voor kan komen maar dat we maar even moesten aankijken wat wij wilden en of wij eventueel wilde verhuizen. Deze mogelijkheid was er gelukkig wel. 's avonds constateerde wij weer kakkerlakken en dit keer niet 1 nee wel 3! Wij zagen de bui al hangen en wisten dat wij weer een nacht zouden doorhalen. We hadden afgesproken om omstebeurten de 'wacht' te houden want wij moesten er niet aan denken dat zo'n beest op je komt. Ook zijn wij zeer heldhaftig geweest en hebben wij ze zelf geprobeerd te vangen maar pfff wat zijn deze beesten snel! Ook kunnen zij nog eens vliegen. dus, weer een nacht doorgehaald.
Zondag ochtend had Julian met een vrouw gepland dat zij zou komen voor onze scooters. Om 10:00 uur schrokken Betty en ik wakker en kwamen er achter dat wij ons hadden verslapen. (tja wat wil je ook door die rot beesten) Julian geappt en hij kon al snel een nieuwe afspraak voor ons regelen (uurtje later). De vrouw kwam bij onze accommodatie, het was een zeer vriendelijke vrouw en ze vertelde dat zij eigenaresse is van het guesthouse Belos. Hier verblijven ook andere stagiaires die voor de stichting werken vertelde ze. We vroegen of wij ook in één van de kamers mochten kijken. Dit mocht maar eerst moesten wij 'leren'' scooter rijden. Je mag niet eerder de weg op dan dat het vertrouwt is. Het ging prima en om de beurt heeft zij ons opgehaald om een stukje te rijden. Het rijden ging prima maar wat erg wennen was is dat de bevolking hier links rijdt. Ik keek hier in eerst instantie erg tegen op maar ik moet zeggen dat je dit al heel snel onder de knie hebt. (Ik denk dat ik nu zelfs in Nederland links zou gaan rijden hihi.)
Nadat we de kamer hadden bekeken bij het guesthouse van Made (zo heet de eigenaresse) zijn we gaan touren door Ubud. We kwamen er achter dat we steeds weer op het zelfde uit kwamen en dus rondjes aan het rijden waren. Het was erg leuk om Ubud vanuit een ander oogpunt te zien dan dat je loopt. 's avonds zijn we uit eten geweest. Je raadt het al.... rijst! Ik hou wel van indisch eten dus voor mij geen enkel probleem maar mocht je er genoeg van hebben dan zijn er ook genoeg andere mogelijkheden. Zo kun je hier pizza, pasta en zelfs een broodje kroket of bitterballen krijgen.
Bij thuiskomst was er weer een kakkerlak. We vroegen de eigenaresse (van ons oude guesthouse) of zij de kakkerlak dood wilde maken. Zij pakte een veger en maakte het beest hier mee dood. Wat ons opviel was dat zij direct met die zelfde veger de vloer van onze kamer veegde. Je begrijpt het al... al die eitjes worden nu overal verspreidt. De volgende dag zagen wij dan ook hele kleine kakkerlakken. ( volgens papa kan dit zo snel niet, maar ik heb hier mijn twijfels over.) We hadden het wel een beetje bekeken in deze accommodatie en wilde hier zo snel mogelijk weg. We hebben dit met Julian besproken en hij zou zo snel mogelijk nieuwe kamers voor ons regelen. Made ( van het guesthouse Belos) vertelde dat zij nog één kamer vrij had. Al snel kregen wij een appje van Julian dat hij nieuwe kamers had gevonden. Wat waren wij blij... eindelijk uit de jungle... haha. We noemen het een jungle omdat je iedere dag gewekt werd door hanen, blaffende honden, gekko's, vogels, kikkers en natuurlijk onze 'vriendjes' de kakkerlakken.
Maandag zijn wij voor het eerst bij Sjai-Tari-Us geweest (de school) Wat geweldig om te zien hoe deze kinderen ook tot hun rechten komen en mogen zijn wie zij willen zijn op school. Helaas liepen wij al snel tegen een taalbarriere aan. Er is wel interactie met de kinderen, maar als een kind iets tegen jou zegt kun je al niks terug zeggen. We hadden gehoord van de andere stagiaires dat je een taalcursus kunt volgen dus hier hebben wij ons ook voor opgegeven. Ik heb er ontzettend veel zin in! Aanstaande dinsdag zullen wij starten met de cursus. Het is een cursus van 12 lessen en eigenlijk willen wij 3x in de week 1 les volgen.
's middags zijn we naar monkey forest geweest. Dit is een park met allemaal apen die rond loslopen. Ook hebben wij verschillende baby monkey's gezien, so sweet! Je kan tegen betaling bananen kopen en dit voeren aan de apen... wel springen de apen dan op je en geloof mij, er zaten grote apen tussen! Het was erg leuk om hier een keer geweest te zijn.
Aan het einde van de middag hebben wij Made gevraagd waar je goede massages kunt krijgen. Ze heeft ons gelijk meegenomen en gebracht. Echt ontzettend lief! Voor al je vragen kun je bij haar terecht en ze wil je overal bij helpen. Ze spreekt goed engels en ook zij leert ons af en toe Bahasa,erg leuk! Betty en ik hebben beide gekozen voor de Balineze massage. De locatie zag er al ontzettend goed uit en vooraf werden wij ontvangen met een soort van groene thee smootie. Al snel werden wij geroepen en konden wij genieten van een heerlijke massage. Ik kan je zeggen dat ik nog nooit zo'n goede massage heb gehad. Na afloop kregen we thee met fruit. Ontspannen zijn wij weer terug gegaan. Ons laatste nachtje slapen in ons huisje met kakkerlakken. morgen zouden wij dan eindelijk verhuizen....!
De volgende dag
Nadat we alles hadden ingepakt zijn we al onze spullen gaan verhuizen. We keken hier ontzettend naar uit omdat wij er zo naar uit keken om eens een nacht lekker te slapen. Sinds onze vliegreis hebben wij namelijk nauwelijks geslapen. 's avonds lekker vroeg op bed gegaan en heerlijk geslapen.
Woensdagavond zijn wij naar een vuurshow geweest. Althans, wij dachten dat dit een vuurshow zou zijn. Helaas is deze show ons erg tegen gevallen en was er heel heel veel herhaling en werd en bijna steeds het zelfde liedje gezongen door een soort van gospel koor. Wel droegen de vrouwen erg mooie kostuums maar die heb je naar 1.5 uur ook wel bekeken.
Donderdag zijn we naar de rijsvelden toe geweest. Wat ziet dit er prachtig uit! Wat een uitzicht en wat een prachtige omgeving. Het was nog een beste klim en dit hebben wij op onze slippers gedaan, niet echt een aanrader en ik raad iedereen aan om dit op schoenen te doen omdat je namelijk weg glipt.
Vrijdag hebben wij een 'relaxt' dagje gehad. We zijn in de ochtend eerst druk met school bezig geweest en daarna zijn we naar de winkel geweest om een verlate lunch te halen. Na de lunch ... nu dus, ben ik bezig gegaan met het schrijven van deze blog want ik merk dat ik al snel vergeet wanneer ik wat precies heb gedaan.
Morgen gaan wij een dagje naar Sanur om daar te chillen op het stand want zondag moet er weer hard gewerkt worden aan school. Maandag zullen wij starten @ Sjaki-Tari-Us. Wij zullen op maandag en dinsdag op de groepen staan en de overige dagen zullen wij ons bezig houden met ons onderzoek.
Nu zijn jullie even op de hoogte van wat ik zoal allemaal doe:)
Heel veel liefs,
Shirley
p.s. foto's zijn bijgevoegd en heb ze gedraaid maar zie nu dat ze weer omgedraaid staan. Kan hier helaas niks aan veranderen.
Selamat Pagi! (Voor jullie goede morgen)
Zoals vele van jullie al weten ben ik op 23 oktober 2014 vertrokken naar Bali om hier mijn grote avontuur aan te gaan, namelijk; Een onderzoek doen op een school voor kinderen met een verstandelijke beperking. Ik zal dit onderzoek samen met Betty gaan doen. Betty studeert ook socialwork maar dan maatschappelijk werk en dienstverlening. De stichting waar wij ons onderzoek voor zullen doen heet Sjaki-Tari-Us en is een school voor kinderen met een verstandelijke beperking.
Stichting Sjaki-Tari-Us is opgericht om kinderen met een verstandelijke beperking te ondersteunen en begeleiden in hun ontwikkeling en deelname aan de samenleving onder het motto:
‘Niet minder, maar anders begaafd!’
De oprichters van de stichting, Thijs van Harte en Karin Leithuijser coördineren de stichting vanuit Nederland. De leerkrachten zijn Balinese leerkrachten die zorg dragen voor de dagelijkse gang van zaken. Westerse stagiaires en vrijwilligers zijn ook werkzaam binnen deze stichting en ondersteunen tijdens lessen en andere activiteiten.
zo,nu zijn jullie een beetje op de hoogte voor welke stichting ik werk en wat het precies inhoud:).
23 oktober 2014.
Nadat we een paar traantjes hadden weg gepinkt op schiphol en allemaal lieve mensen ons kwamen uitzwaaien was het dan eindelijk zover. Betty en ik vertrokken naar het mooie Bali. Het vliegen is ons reuze mee gevallen, dit ging nog best snel. Wij hadden mazzel want er kwam niemand naast ons zitten dus hadden Betty en ik een stoel tussen ons in die vrij was dus konden wij iets relaxter zitten! nice.nice.nice! Helaas heb ik niet echt kunnen slapen in het vliegtuig maar ondanks dat waren wij ook zomaar op Singapore. Na daar even te hebben moeten wachten zijn we weer in het vliegtuig gestapt en richting Den pasar gevlogen.(Airport op Bali) Eenmaal aangekomen op het vliegveld werden wij opgehaald met een taxi die ons naar ons verblijf heeft gebracht. Overigens erg vriendelijke chauffeurs. (Ze waren met zijn tweeën.)
Eenmaal in de accommodatie hebben wij eerst alles in Betty haar kamer bekeken en daarna in de mijne. Betty ontdekte in mijn kamer al snel een heel groot beest. Al snel kwamen wij er achter dat dit een kakkerlak was. (en grooooot!!!) Betty stelde voor of ik bij haar kwam slapen want ik zag het niet echt zitten om een huisdiertje te hebben. Helaas duurde het niet lang maar constateerde we ook bij Betty een reusachtige kakkerlak. Je begrijpt het natuurlijk al.... Betty en ik hebben geen oog dicht gedaan. We waren zo moe van de reis en wilde lekker gaan slapen maar helaas moest dit vriendje ons ook lastigvallen. We bleven positief door tegen elkaar te zeggen dat we op Bali zijn en dat dit in Azie veel voorkomt.
De volgende dag zijn we er te voet op uitgetrokken om de boel een beetje te verkennen. Wennen aan de temperatuur was één ding zeker.... goh wat hadden wij het warm. 's middags kwam Julian onze coördinator langs om praktische zaken te regelen. (indonesisch telefoon nummer, regelen van een scooter etc.) We vertelden Julian dat we kakkerlakken hadden geconstateerd. Hij gaf aan dat dit op Bali voor kan komen maar dat we maar even moesten aankijken wat wij wilden en of wij eventueel wilde verhuizen. Deze mogelijkheid was er gelukkig wel. 's avonds constateerde wij weer kakkerlakken en dit keer niet 1 nee wel 3! Wij zagen de bui al hangen en wisten dat wij weer een nacht zouden doorhalen. We hadden afgesproken om omstebeurten de 'wacht' te houden want wij moesten er niet aan denken dat zo'n beest op je komt. Ook zijn wij zeer heldhaftig geweest en hebben wij ze zelf geprobeerd te vangen maar pfff wat zijn deze beesten snel! Ook kunnen zij nog eens vliegen. dus, weer een nacht doorgehaald.
Zondag ochtend had Julian met een vrouw gepland dat zij zou komen voor onze scooters. Om 10:00 uur schrokken Betty en ik wakker en kwamen er achter dat wij ons hadden verslapen. (tja wat wil je ook door die rot beesten) Julian geappt en hij kon al snel een nieuwe afspraak voor ons regelen (uurtje later). De vrouw kwam bij onze accommodatie, het was een zeer vriendelijke vrouw en ze vertelde dat zij eigenaresse is van het guesthouse Belos. Hier verblijven ook andere stagiaires die voor de stichting werken vertelde ze. We vroegen of wij ook in één van de kamers mochten kijken. Dit mocht maar eerst moesten wij 'leren'' scooter rijden. Je mag niet eerder de weg op dan dat het vertrouwt is. Het ging prima en om de beurt heeft zij ons opgehaald om een stukje te rijden. Het rijden ging prima maar wat erg wennen was is dat de bevolking hier links rijdt. Ik keek hier in eerst instantie erg tegen op maar ik moet zeggen dat je dit al heel snel onder de knie hebt. (Ik denk dat ik nu zelfs in Nederland links zou gaan rijden hihi.)
Nadat we de kamer hadden bekeken bij het guesthouse van Made (zo heet de eigenaresse) zijn we gaan touren door Ubud. We kwamen er achter dat we steeds weer op het zelfde uit kwamen en dus rondjes aan het rijden waren. Het was erg leuk om Ubud vanuit een ander oogpunt te zien dan dat je loopt. 's avonds zijn we uit eten geweest. Je raadt het al.... rijst! Ik hou wel van indisch eten dus voor mij geen enkel probleem maar mocht je er genoeg van hebben dan zijn er ook genoeg andere mogelijkheden. Zo kun je hier pizza, pasta en zelfs een broodje kroket of bitterballen krijgen.
Bij thuiskomst was er weer een kakkerlak. We vroegen de eigenaresse (van ons oude guesthouse) of zij de kakkerlak dood wilde maken. Zij pakte een veger en maakte het beest hier mee dood. Wat ons opviel was dat zij direct met die zelfde veger de vloer van onze kamer veegde. Je begrijpt het al... al die eitjes worden nu overal verspreidt. De volgende dag zagen wij dan ook hele kleine kakkerlakken. ( volgens papa kan dit zo snel niet, maar ik heb hier mijn twijfels over.) We hadden het wel een beetje bekeken in deze accommodatie en wilde hier zo snel mogelijk weg. We hebben dit met Julian besproken en hij zou zo snel mogelijk nieuwe kamers voor ons regelen. Made ( van het guesthouse Belos) vertelde dat zij nog één kamer vrij had. Al snel kregen wij een appje van Julian dat hij nieuwe kamers had gevonden. Wat waren wij blij... eindelijk uit de jungle... haha. We noemen het een jungle omdat je iedere dag gewekt werd door hanen, blaffende honden, gekko's, vogels, kikkers en natuurlijk onze 'vriendjes' de kakkerlakken.
Maandag zijn wij voor het eerst bij Sjai-Tari-Us geweest (de school) Wat geweldig om te zien hoe deze kinderen ook tot hun rechten komen en mogen zijn wie zij willen zijn op school. Helaas liepen wij al snel tegen een taalbarriere aan. Er is wel interactie met de kinderen, maar als een kind iets tegen jou zegt kun je al niks terug zeggen. We hadden gehoord van de andere stagiaires dat je een taalcursus kunt volgen dus hier hebben wij ons ook voor opgegeven. Ik heb er ontzettend veel zin in! Aanstaande dinsdag zullen wij starten met de cursus. Het is een cursus van 12 lessen en eigenlijk willen wij 3x in de week 1 les volgen.
's middags zijn we naar monkey forest geweest. Dit is een park met allemaal apen die rond loslopen. Ook hebben wij verschillende baby monkey's gezien, so sweet! Je kan tegen betaling bananen kopen en dit voeren aan de apen... wel springen de apen dan op je en geloof mij, er zaten grote apen tussen! Het was erg leuk om hier een keer geweest te zijn.
Aan het einde van de middag hebben wij Made gevraagd waar je goede massages kunt krijgen. Ze heeft ons gelijk meegenomen en gebracht. Echt ontzettend lief! Voor al je vragen kun je bij haar terecht en ze wil je overal bij helpen. Ze spreekt goed engels en ook zij leert ons af en toe Bahasa,erg leuk! Betty en ik hebben beide gekozen voor de Balineze massage. De locatie zag er al ontzettend goed uit en vooraf werden wij ontvangen met een soort van groene thee smootie. Al snel werden wij geroepen en konden wij genieten van een heerlijke massage. Ik kan je zeggen dat ik nog nooit zo'n goede massage heb gehad. Na afloop kregen we thee met fruit. Ontspannen zijn wij weer terug gegaan. Ons laatste nachtje slapen in ons huisje met kakkerlakken. morgen zouden wij dan eindelijk verhuizen....!
De volgende dag
Nadat we alles hadden ingepakt zijn we al onze spullen gaan verhuizen. We keken hier ontzettend naar uit omdat wij er zo naar uit keken om eens een nacht lekker te slapen. Sinds onze vliegreis hebben wij namelijk nauwelijks geslapen. 's avonds lekker vroeg op bed gegaan en heerlijk geslapen.
Woensdagavond zijn wij naar een vuurshow geweest. Althans, wij dachten dat dit een vuurshow zou zijn. Helaas is deze show ons erg tegen gevallen en was er heel heel veel herhaling en werd en bijna steeds het zelfde liedje gezongen door een soort van gospel koor. Wel droegen de vrouwen erg mooie kostuums maar die heb je naar 1.5 uur ook wel bekeken.
Donderdag zijn we naar de rijsvelden toe geweest. Wat ziet dit er prachtig uit! Wat een uitzicht en wat een prachtige omgeving. Het was nog een beste klim en dit hebben wij op onze slippers gedaan, niet echt een aanrader en ik raad iedereen aan om dit op schoenen te doen omdat je namelijk weg glipt.
Vrijdag hebben wij een 'relaxt' dagje gehad. We zijn in de ochtend eerst druk met school bezig geweest en daarna zijn we naar de winkel geweest om een verlate lunch te halen. Na de lunch ... nu dus, ben ik bezig gegaan met het schrijven van deze blog want ik merk dat ik al snel vergeet wanneer ik wat precies heb gedaan.
Morgen gaan wij een dagje naar Sanur om daar te chillen op het stand want zondag moet er weer hard gewerkt worden aan school. Maandag zullen wij starten @ Sjaki-Tari-Us. Wij zullen op maandag en dinsdag op de groepen staan en de overige dagen zullen wij ons bezig houden met ons onderzoek.
Nu zijn jullie even op de hoogte van wat ik zoal allemaal doe:)
Heel veel liefs,
Shirley
p.s. foto's zijn bijgevoegd en heb ze gedraaid maar zie nu dat ze weer omgedraaid staan. Kan hier helaas niks aan veranderen.
-
31 Oktober 2014 - 12:51
Chantal:
Super verhaal en heb gelachen om de kakkerlakken omdat ik het voor me zie hoe je reageert fijne reis meid ik lees je andere verhalen wel xx -
31 Oktober 2014 - 12:56
Robert:
Hey Spetters,
Voor de geruststelling heb ik even onderzoek voor jullie gedaan .
XX groetjes
Waarom een kakkerlak dood maken onschadelijk is
Een kakkerlak dood maken kunt u gerust doen. Ze verspreiden weliswaar een geur naar soortgenoten, maar dit doen ze vrijwel altijd. Een kakkerlak doden heeft hier dus geen invloed op. Dit zou ook vreemd zijn, aangezien deze geur dan juist soortgenoten af zou moeten schrikken, omdat dit duidt op een onveilige plaats voor een kakkerlak.
kakkerlak dood maken
Ook over de eitjes die ze leggen hoeft u zich geen zorgen te maken. Als de kakkerlak, zoals de Duitse kakkerlak bij zich draagt, worden deze eitjes ook dood gemaakt als u bijvoorbeeld de kakkerlak dood trapt.
Bij veel andere soorten is het zo dat ze de eitjes in pakketjes verstoppen op slecht toegankelijke plaatsen voor mensen. Deze kakkerlakken leggen dus geen eitjes als je ze dood maakt.
Een kakkerlak dood maken kunt u dus gewoon doen en zal geen extra schade aanrichten. -
31 Oktober 2014 - 13:05
Eef:
Leuk verhaal
Sheryl! -
31 Oktober 2014 - 13:32
SanneD:
Leuk Seur!! En alles went, zelfs een kakkerlak op je kamer....;) -
31 Oktober 2014 - 15:13
Paulien:
Haha, wat een avontuur met de kakkerlakken, lieverd!
Wat heb je het ontzettend leuk verwoord! Het leest alsof je er een beetje bij bent.
Geniet ervan, meiden en succes met jullie onderzoek!
Dikke dikke dikke dikke kus! -
31 Oktober 2014 - 15:54
Petra :
Heey senorita !
Olalala .... Wat een verhaal wat al veel gedaan, ondernemen en beleefd. Fijn dat de mensen om je heen lief zijn. Dit geeft een heerlijk vertrouwd gevoel -
31 Oktober 2014 - 15:57
Petra:
Gaat was mis geloof ik....
Vergeet vooral niet de chickennoodle suppa with lemongrass te nemen ! Mmmmmm
Hé Skattie have fun & enjoy
Loveyou honey -
31 Oktober 2014 - 16:28
Wybrig:
Heeee sheryl
Mooi verhaal hoor en erg leuk om het allemaal te lezen zeker je rhuisgenootjes. Geniet ervan!
-
31 Oktober 2014 - 17:06
Jennie:
hey Shirley. mooi verhaal. maar beestjes en Shirley dat weten we. wij wensen je nog veel succes xxx
succes -
31 Oktober 2014 - 19:20
Zineb:
xxxxx -
31 Oktober 2014 - 21:24
Wieke:
Leuk verslag hoor...
Leuk om te lezen...
Maar....je beestjes.....
Absoluut geen eten op je kamer hoor!!
Daar komen ze opaf.
En spuitbus kopen....gif!! Dit voor het geval dat he... -
01 November 2014 - 11:27
Bianca:
Hey Shirley, wat een supermooie kans om iets voor de kindjes daar te doen, de taal te leren en ook nog een beetje vakantie te hebben:) Leuk verhaal!! Lekker genieten daar op Bali en sterkte met de kakkerlakken:) -
07 November 2014 - 20:20
Hannah Giesing:
Leuk om je verslag te lezen! Waan mij ook weer in Indonesië! Ja, die kakkerlakken... Daar hadden wij ook regelmatig last van, argggg :p.
Veel plezier en succes! -
08 November 2014 - 09:11
Susan Hijmensen:
Leuk verhaal Shirley!
Hopelijk slapen jullie inmiddels beter :)
Veel plezier!! Xx -
10 November 2014 - 10:19
Kim:
Hee lieverd, super leuk om te lezen wat je daar allemaal doet !! die kakkerlakken zijn eeeeeeng hee!!!! op curacao ook een aantal gezien. wij spoten de ramen savonds altijd met gif spul in zodat ze niet binnen zouden komen, maarja als ze er al zijn dan heb je pech :P
heel veel succes en plezier daar, geniet ervan voor je het weet zit je alweer in nederland haha
we spreken elkaar snel! liefs xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
